- пропасть
- I пр`опасть
ж1) упкын, төпсез чокыр
на краю пропасти — упкын кырыенда
скатиться в пропасть — упкынга тәгәрәп (егылып) төшү; перен. чокырга тәгәрәп төшү, һәлакәткә барып җитү
2) перен. (большое расхождение между кем-чем-л.) зур аерма3) (кого-чего), разг. (множество) бик күп, бихисап, исәпсез-хисапсыз, иксез-чиксез күпII проп`астьвымести пропасть мусору — бик күп чүп себереп чыгару
сов.1) югалу, җуелу, юк булу, юкка чыгубумаги пропали — кәгазьләр югалды
2) (перестать появляться) күренми башлау, күренмәү, югалу, югалып тору, юкка чыгупропасть на неделю — бер атна буена югалып тору
3) (уйдя куда-л., исчезнуть) юкка чыгу, югалу, [китеп] олагу4) (скрыться) күздән югалу, юкка чыгу, юк булу5) (утратиться) бетү, югалу, юкка чыгуголос у него пропал — аның тавышы беткән
страх пропал — курку бетте
пропала любовь к кому — мәхәббәте сүнде
6) (погибнуть, умереть) һәлак булу, юкка чыгу7) (пройти бесполезно) әрәм (зая) булу, әрәмгә (бушка, заяга) китү, югалувесь день пропал — бөтен көнем югалды
Русско-татарский словарь. Ф.А. Ганиев. 1997.